Bir akşamdı, kafes delikleri mavi...



0 yorum

Ah Meliha yaşamak istiyor ama nasıl?

-Yaşamak değişmektir.

-Saadet bir faraziyedir.

-Biz mahkumuz: Sevişmeye ve birbirimizi yemeye...Tarih bunun hikayesidir. İki insan, hele kadın ve erkek, birbirinin ebedi dostu ve düşmanıdır. Daima sevişecek ve didişeceklerdir. Aşk, erkekle kadın arasındaki harpte, iki tarafın yorgunluğundan gelen ve yine kavga ile biten muvakkat bir mütarekeden başka bir şey değildir: Dostluk ve öteki sevgiler gibi...

-Hastalanmadığını farzet. Saadet bir faraziyedir.
+Hayır bu kendini aldatmaktır.
-Saadet kendini aldatmaktır.

-Artık Meliha aldanamaz, artık hakikatin üstünde yırtılan perdeyi yamayamaz.

- Her ölü büyük bir şahsiyettir.

-Kamil'in hissedişine göre kadınlar için zevk aldatmaktır ve aldatmaktan şikayet etmek de zevkdir.

-Takvim yapraklarının hayat vakalarıyla riyazi bir alakası yoktur.

- Bir şey daha anlamıştı ki, bu kelebek tutulduğu anda bütün lezzetler kaybolur, bütün vehimler silinir ve dünyevi tadların rengarenk bulutları arasında korkunç bir şey görünür: Boşluk. Derin bir can sıkıntısı ruhu kaplar. Can sıkıntısı, asrın hastalığı.

-Hayatımda bu tecrübenin eksik oluşuna tahammül edemedim.

-İzdivaç kadın ve erkeğin arasındaki harpte cemiyetin hakemliğini kabul etmektir.

-Her saadette eksik bir şey vardır.

-Oh... İnanmak ne tatlı şey!..

-Ah...Yalnız kadınlar için bir peygamber lazımdır.

Peyami Safa / Bir Akşamdı

0 yorum:

older post