Mio Fratello E Figlio Unico ~ Abim Evin Tek Çocuğu 2007 / Bu ne yaman çelişki

Tür : Dram / Romantik Komedi

Gösterim Tarihi : 30 Kasım 2007

Yönetmen : Daniele Luchetti

Senaryo : Daniele Luchetti , Antonio Pennacchi (Kitap)

Yapım : 2007, İtalya , 108 dk.

Oyuncular

Elio Germano (Accio Benassi) , Riccardo Scamarcio (Manrico Benassi) , Angela Finocchiaro (Bayan Benassi) , Luca Zingaretti (Mario Nastri) , Anna Bonaiuto (Bella) , Massimo Popolizio (Benassi) , Ascanio Celestini (Padre Cavalli)

Mesajını adam akıllı veren bir film

Son yıllarda izlediğim en iyi filmlerden biri Mio Fratello E Figlio Unico. İtalyan Oscarları olarak bilinen "David di Donatello Film Ödülleri'nin çoğunu silmiş süpürmüş.  Ülkesinde gördüğü bu ilgiyi, IMDB'ye bakınca dünyada  henüz görmemiş olduğunu anlıyoruz ki bu en dert edindiğim konulardan biridir. Bu yüzden , bu ve benzeri "piyasa filmi" dışındaki  filmleri,  eş dost "adam gibi filmler" izlesin mantığıyla, burda altını çizmeyi, bir nevi tanıtmayı görev biliyorum.

Mio Fratello E Figlio Unico, izleyenin yüreği dahil bir çok şeye dokunan, hayata dair herşeyin olduğu ama neticede  tek bir şeyi anlatan/vurgulayan, hem bir aile filmi, hem bir gençlik filmi, hem bir dönem filmi, hem de bir aşk filmi...

1960'lı yıllarda İtalya'da yaşanan ideolojik karmaşa ve kargaşa,mütevazi bir şekilde yaşayan , dar gelirli sayılabilecek, üç çocuklu tipik bir italyan ailesi olan Benassi' lerin , al birini vur ötekine dedirtecek kadar asi ve dikkafalı ,  Accio ve Manrico adındaki  iki çocuğu  üzerinden anlatılıyor.

Accio nispeten abisinden daha asi olduğu için başta abisi Manrico tarafından zaman zaman  tartaklanır. Bu tartaklanmaların asıl sebebi daha çok aralarındaki ideolojik farklılıktır. Çünkü Accio Faşistken, abi Manrico da Koministtir. Bir de üstüne Accio abisinin sevgilisiyle yakınlaşır. Kafası fikri olarak zaten yeterince karışık olan Accio, bu beklenmedik yasak  aşk yüzünden de iyice bulanacaktır.

Bu traji komik sayabileceğimiz öyküyü mühteşem müzikler ve yine aynı derece de muhteşm doğal oyunculukar eşliğinde izleme fırsatı sunuyor bize Daniele Luchetti . Samimi ve sıcak bir film. Netice de şunu söylüyor ve söyletiyor;

“İdeolojiler sadece idelojidir. Kızsanda karşı olsan da seni şüphesiz hiç bir ideoljik gurubun sevemeyeceği kadar seven, kollayan, kayıran ailenin yanında herşey önemini yitirir. Mühim olan sevdiklerin...Ötesi gerisi angarya”

... Aile kavramını yeniden gözden geçirmemize neden olduğu gibi ideolojilerin ona sımsıkı bağlı gibi gözüken bazı biryeler için,  ne kadar gelir geçer olduğunu ve bu tip gurupların, azınlık dahi olsa, eninde sonunda kişisel çıkarlar neticesinde, belli ölçüde amacının dışına nasıl çıkabileceğini de gösteren, mesajını gayet de adam akıllı veren bir yapım.

Sinemaya Nanni Moretti'nin asistanlığını yaparak adım atan yönetmen Daniele Luchetti, bu filmle, boynuz kulağı geçti mi yoksa sorusunu da sordurmuyor değil.

9/10